Er loopt momenteel een discussie over de betrouwbaarheid van de metingen van ammoniakemissie bij bovengrondse toediening van mest. Uit wetenschappelijk onderzoek, onder leiding van universitair hoofddocent Egbert Lantinga, blijkt een beperktere ammoniakemissie en verspreiding dan huidige rekenmodellen veronderstellen. Dit zou betekenen dat de wetenschappelijke basis voor de huidige mestwetgeving en de PAS-richtlijnen op onjuiste aannames zijn gebaseerd.
Ammoniakmeting erg ingewikkeld
Een ammoniakmeting is uiterst kostbaar, vandaar dat voor ammoniakbepalingen vooral wordt gewerkt met rekenmodellen. Hoewel de uitkomsten van die rekenmodellen geregeld worden gepresenteerd met een nauwkeurigheid van twee cijfers achter de komma, worden de bijbehorende foutmarges zelden tot nooit genoemd. Daarbij wordt binnen het beleid steevast het argument ‘dit is het beste model dat we hebben’ opgevoerd, om het rekenmodel toch te kunnen hanteren binnen de milieuwetgeving.
Rekenmodel NBwetvergunning: grote foutmarge
V-focus schreef meerdere keren over de grote foutmarge in het ammoniak-rekenmodel Aagro-Stacks, dat wordt gebruikt voor de uitgifte van Natuurbeschermingswet-vergunningen. De provincies berekenen met Aagro-Stacks de depositie van stikstof (ammoniak) van veehouderijbedrijven op hun omgeving.
Al in 2007 was er sprake van een herziening van de stikstofaanpak (Programmatische Aanpak Stikstof). Daarom besloot de overheid in dat jaar om het rekenmodel Aagro-Stacks niet verder te optimaliseren en af te bouwen. De foutmarge van Aagro-Stacks lag (en ligt) naar schatting boven de honderd procent. Hoe groot de foutmarge precies is, kunnen de modelbouwers niet zeggen; de bouw werd in 2007 immers gestaakt; het model was nog niet helemaal doorgemeten. Toen gebeurde er iets ongelooflijks: ondanks dat Aagro-Stacks door Den Haag was afgeschreven, werd het door de provincies toch als verplichting ingevoerd. De provincies gingen het gebruiken voor de afgifte van hun Natuurbeschermingswet-vergunningen. Met als argument: ‘dit is het beste model dat we hebben, wij hebben niets beters’.
Ondertussen denken de gebruikers tot de dag vandaag met Aagro-Stacks een wetenschappelijk hoogstandje in handen te hebben (dit is wel zo), dat tot op twee cijfers achter de komma nauwkeurige uitkomsten geeft (dit is beslist niet zo). Die gedachte wordt nog versterkt door de gebruikershandleiding die het ministerie van EL&I bij Aagro-Stacks heeft gevoegd, waarin eveneens met twee cijfers achter de komma wordt gerekend. Van een foutmarge van circa honderd procent wordt in het geheel geen melding gemaakt. De hoge foutmarge maakt de uitgifte van NBwetvergunningen haast tot een loterij.
Een gratis proefnummer van V-focus ontvangen?
Algemeen | Column | Mens en mening