Nederland haalt haar ‘waterdoelen’ niet, de mestwetgeving zal dus nog strenger moeten. Europa is onlangs begonnen de landen erop te attenderen dat zij haast moeten maken om de doelen in de Kaderrichtlijn Water voor 2015 te halen.
De Kaderrichtlijn Water en de mestwetgeving zijn aan elkaar gekoppeld. In de Kaderrichtlijn staan de doelen (schoon oppervlakte- en grondwater) en in de mestwetgeving de verplichte maatregelen die de uitspoeling van mineralen naar het grond- en oppervlaktewater moeten beperken.
Opvallend zijn de ambitieuze waterdoelen die Nederland zichzelf heeft gesteld: Nederland wil alle wateren (rivieren, meren, beken) in een ‘natuurlijke toestand’ brengen; deze toestand staat gelijk aan water in de ongerepte natuur. Brussel eist zulke strenge doelen overigens niet voor kunstmatige en ‘sterk veranderde’ wateren, de twee categorieën waar bijna al het Nederlandse water onder valt.
Waarom dan toch zulke strenge waterdoelen voor een dichtbevolkt land als Nederland? En wat betekent dit voor de mestwetgeving?
Lees het omslagartikel ‘Waternorm in Nederland weinig realistisch’ in V-focus (verschijnt 22 maart). Of vraag eenmalig een gratis proefnummer aan.
Algemeen | Mens en mening