Runderdrijfmest wordt in eerste instantie vergist om biogas te produceren en methaanemissie uit de mestopslag te vermijden, maar geeft daarnaast ook een duidelijke verandering in mesteigenschappen. Deze veranderingen hebben gevolgen voor de verdere levenscyclus van de mest, zoals voor de bemestende waarde.
Bij vergisting wordt organische stof in drijfmest door bacteriën onder zuurstofloze omstandigheden en bij een relatief hoge temperatuur afgebroken. Daarbij wordt de mest meestal regelmatig gemengd. De combinatie van hoge temperatuur en goede menging onderscheidt de zuurstofloze, goede afbraak in de vergister van de zuurstofloze, onvolledige afbraak in de drijfmestkelder. Uit meerdere proeven op grasland blijkt onder meer dat de N-opname uit digistaat op korte termijn vrijwel altijd hoger is dan uit onvergiste runderdrijfmest.
Onderzoeker Herman de Boer van Wageningen UR Livestock Research zet de feiten op een rij in het artikel ‘Mestvergisting geeft snellere stifkstofwerking’. De auteur gaat in op de gevolgen van mestvergisting voor de waarde van runderdrijfmest als meststof op grasland. Naast stikstof, wordt ook gekeken naar de bemestende waarde van andere nutriënten en organische stof.
