De Nederlandse landbouw begint zachtjes aan na te denken over de vermindering van de uitstoot van broeikasgassen (uitgedrukt in CO2-equivalenten), de zogeheten carbon footprint. In Ierland werd deze stap tien jaar geleden al gezet. Waar de Nederlandse landbouw kritisch is over de nieuwe uitdagingen, overheerst in Ierland het enthousiasme. De Ierse veehouderij staat binnen Europa inmiddels bovenaan op de duurzaamheidsladder. Wat kunnen wij leren van de Ieren?
Stephen Morrison (foto) is een van de vele veehouders die deelneemt aan het Ierse duurzaamheidsprogramma ‘Origin Green’. Binnen dit programma is een aantal zaken belangrijk: het energieverbruik, de CO2-uitstoot, het waterverbruik en de biodiversiteit. Op zijn 120 hectare grasland houdt Morrison 300 stuks rundvee voor de vleesproductie. Iers rundvlees is een belangrijk exportproduct. Ook Nederland is een belangrijke afnemer van de ‘Irish beef’. “Tachtig procent van de rundvleesproductie is bestemd voor het buitenland. Het is dus erg belangrijk dat wij met harde cijfers kunnen aantonen dat ons vlees zeer duurzaam is geproduceerd”, stelt Morrison.
Alle partijen in de keten werken samen aan de laagste footprint en de grootste biodiversiteit. V-focus ging op bezoek bij diverse schakels in de Ierse voedselketen om te zien hoe duurzaamheid concreet wordt ingevuld.
Leren van de Ieren is het omslagverhaal van V-focus, december 2017 (verschijnt 24 november).
