Al twee decennia strijdt Chris Zeevenhooven voor een rechtvaardig ammoniakbeleid. Jarenlang trok hij op met de grondgebonden boeren (kringloopboeren) van de Vereniging tot Behoud van Boer en Milieu (VBBM) en maakte zich sterk voor het bovengronds uitrijden van mest. De laatste jaren werkt hij als initiator en columnist van het platform Buurtenregio.nl. Ook was hij adviseur van D66-Tweede Kamerlid Tjeerd de Groot. “In de afgelopen twintig jaar is er qua ammoniakbeleid eigenlijk niet veel veranderd”, concludeert Zeevenhooven toch wat teleurgesteld. “Het goede is dat ik aan deze strijd een aantal vrienden heb overgehouden.”
Het stikstofdossier staat bol van de zaken die nooit ter discussie gesteld mochten worden. Bijvoorbeeld het werk van het RIVM. “Het RIVM lijkt wel heilig verklaard als het over ammoniak gaat, dat is hypocriet”, stelt Zeevenhooven. “Het is toegepaste wetenschap. Er is een heel beperkt meetnetwerk, er worden geen deposities gemeten en er is een rekenkundig ammoniakgat. En toch zou het onfeilbaar zijn.” Ook stelt Zeevenhooven het werk van natuurorganisaties ter discussie. “Hun ledenbladen puilen uit van loftuitingen over hun eigen natuurgebieden. Het is veel marketing, maar in de tijdschriften lees ik weinig over kritische onderwerpen, zoals hun oplossing in de stikstofcrisis. Wat natuurorganisaties te weinig doen, is het beheren van natuur. Een betere analyse van de werkelijke schade in natuurgebieden is dringend gewenst, net als een evaluatie van de natuurherstelmaatregelen. Provincies zouden ook moeten controleren of natuurorganisaties hun werk goed doen. Daarbij is het wel de vraag of wij terug moeten naar de natuur van gisteren, of ons moeten toeleggen op de natuur van vandaag. Wil je de stikstofcrisis oplossen, dan moet je kiezen voor een integrale aanpak en zaken durven onderzoeken en ter discussie durven stellen. En dat is wat er nu te weinig gebeurt.”
Lees het interview met Chris Zeevenhooven in de V-focus van december 2019.
