Ten tijde van hoogwater met voor plaatsen in Limburg zeer catastrofale gevolgen, twitterde GroenLinks-politica Laura Bromet: ‘Dit roept een heleboel vragen bij me op’. De tweet stond onder een luchtfoto bij een bericht van de NOS waarop je een konvooi van verreikers, trekkers en wagens bezig ziet met het plaatsen van zandzakken langs de Waal bij Druten om de akkerbouwgewassen tegen hoog water te beschermen. Wat moet daaraan worden uitgelegd?
Het volgende: uiterwaarden zijn om water te bergen bij hoogwater, zodat andere gebieden er geen last van gaan ondervinden. In hetzelfde NOS-bericht vertelt een woordvoerder namens het Waterschap dat ze de actie van de boeren die gedupeerd dreigen te raken niet steunen, maar dat ze het toelaten zolang het niet elders voor problemen zorgt. De opmerking van Bromet suggereert dat de boeren elders problemen veroorzaken, maar dat was dus al tegengesproken. De vragen die de beschermingsactie bij Bromet oproepen worden in deze V-Focus beantwoord in het artikel van Jaco van der Gaast. Vanaf 1999 stonden alle lichten op groen voor ‘Ruimte voor de rivier’. Bromet wil uitgelegd hebben waarom boeren nu proberen deze ruimte voor de rivier droog te houden. Van der Gaast geeft een eenvoudig antwoord: er zijn geen afspraken gemaakt over de vergoeding van de schade die het hoogwater in overloopgebieden aanricht. De betreffende boeren verbleven in niets dan onzekerheid toen het hoogwater dreigde en vermoedden dat de kans zeer groot was dat ze de economische schade zelf moesten dragen, en zetten dus alles op alles om de schade in te perken. Wat zou u doen? Het is nogal wat een boer te vragen zijn gewas op zijn toch al veel te dure grond zonder meer te laten verzuipen om schade in stedelijk gebied te voorkomen. Van der Gaast wijst erop dat hoogwaterschade in stedelijk gebied vele malen groter is. Hij pleit er dan ook voor nu de onzekerheden weg te nemen. Dat had de boeren uit Druten veel slapeloze nachten gescheeld en Bromet waarschijnlijk veel opwinding.
