Het gaat er fel aan toe in de provincie Brabant, als het over stikstof gaat. De Brabantse natuurgebieden zouden onder die stikstof bedolven worden, het gaat om wel 30 tot 35 kilo per hectare per jaar als we de uitdijende stapel beleidsstukken mogen geloven. Dat zijn hele forse hoeveelheden als je bedenkt dat boeren jaarlijks op grasland 170 kilo stikstof (zonder derogatie) of 250 kilo (met derogatie) mogen uitrijden.
Weet de provincie zeker dat er zoveel stikstofneerslag op haar natuur valt? Welnee, dat weet de provincie niet, zij heeft er namelijk nooit aan gemeten. Sterker nog, die stikstofneerslag wil men ook helemaal niet meten omdat men die niet wil weten. De genoemde cijfers zijn dan ook schattingen op basis van een aantal aannames. Aannames waarover al enkele decennia veel discussie is.
Ik vind het onvoorstelbaar dat de omvang van de stikstofneerslag niet gewoon even wordt opgemeten. Dan weten we zeker waarover we praten. Zijn het de milieuorganisaties en linkse partijen die de stikstofneerslag (oftewel de stikstofdepositie) op de natuur niet willen meten? Bang dat het wel eens veel minder kan zijn dan de huidige schattingen? Of willen juist de boeren en rechtse partijen dit niet, bang dat het wel eens veel meer kan zijn dan de schattingen? Tot nu toe geven partijen er de voorkeur aan erover te filosoferen. In ieder geval is men daarmee verzekerd van een spannend discussiepunt op de agenda. En zolang die stikstofneerslag op de natuur niet wordt gemeten, zullen de discussies voortduren.
De partijen die verantwoordelijk zijn voor de schattingen, een relatief kleine groep beleidsmakers en -onderbouwers, willen die metingen niet. Metingen zouden vreselijk duur en ingewikkeld zijn, is het argument. Wetenschappers uit andere bedrijfstakken moeten daarom lachen. Duur en ingewikkeld? 30 tot 35 kilo stikstof zei je? Dat zijn zulke grote hoeveelheden, die kun je echt goed meten hoor.