Joachim Deru, onderzoeker aan het Louis Bolk instituut, onderzocht gedurende drie jaar 20 landbouwgraslanden en 20 natuurgraslanden in het Groene Hart. Om de effecten van landgebruik en beheer op ecosystemen te beoordelen, deed hij onderzoek naar vier onderwerpen; ondersteuning van biodiversiteit, klimaatregulatie, waterregulatie en grasproductie.
Wereldwijd neemt de druk toe om de CO2-uitstoot van ontwaterde veengebieden te reduceren. Daarnaast eist de maatschappij dat melkveehouders de biodiversiteit ondersteunen, produceren zonder negatieve effecten op het milieu en dat de bodem regenwater buffert met het oog op hevigere buien in de toekomst. Deze eisen vragen om een complete aanpak die zich richt op bodemkwaliteit, omdat dit de basis is voor de meeste ecosystemen.
Hogere biodiversiteit
Uit het onderzoek blijkt dat de landbouwgraslanden een drogere, productievere bodem met meer voedingsstoffen, een talrijk bodemleven en een hogere waterinfiltratiecapaciteit hebben dan de natuurgraslanden. Het natuurgrasland heeft een lager aantal planten en bodemleven, maar heeft wel meer verschillende soorten. De biodiversiteit wat betreft planten en bodemleven in natuurgrasland is 26 procent hoger ten opzichte van landbouwgrasland.
Combinatie
Een combinatie van landbouw- en natuurgras geeft de hoogste biodiversiteit, aldus het onderzoek. Zowel natuur- als landbouwgrasland heeft eigen omstandigheden. Zo verschillen de onderzochte percelen van elkaar in waterpeil, intensiteit van begrazing, maaibeheer en bemesting. Hierdoor komen er verschillende soorten planten en bodemleven voor in natuur- en landbouwgras en komt de totale biodiversiteit hoger uit.
Samenwerking
Deru concludeert uit het onderzoek dat een stimulerende wettelijke en economische omgeving nodig is voor een overgang naar landbouw die een bijdrage levert aan natuur, klimaat en voedselzekerheid.
Daarnaast is bodemkwaliteit de basis voor ecosystemen in veenweidegebieden en boeren zijn in staat om deze kwaliteit te beheren. Kortom, Deru adviseert een samenwerking tussen melkveehouders, natuurorganisaties en de maatschappij.
Tekst: Klariena Flikweert
